Şu an yenitürkü(*) dinliyorum, az önce de bu şiiri okudum... Annemi ne kadar sevdiğimi hatırladım. Gece uyuyakaldığında seni yatağına yatıran, gecenin bir yarısı üstün açıldığında gelip üstünü örten birinin olması insana önemsizmiş gibi geliyor... Ama değil.
(*)
dönmek
dönmek...
mümkün mü artık dönmek
onca yollardan sonra yeniden yollara düşmek
neresi sıla bize, neresi gurbet
al bizi koynuna ipek yolları
Üstümüzden geçiyor gökkuşağı
Sevdalı bulutlar uçan halılar
Uzak değil dünyanın kapıları
neresi sıla bize, neresi gurbet
gitmek...
mümkün mü artık gitmek
onca yollardan sonra yeniden yollara düşmek
rakılı akşamlar gün batımları
çocuk gibi ağlar ya sarhoşları
olmamış yaşamlar eksik yarınlar
hatırlatır her şey eski aşklar
neresi sıla bize, neresi gurbet
yollar bize memleket
yenitürkü
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder