24 Temmuz 2006

eurovision 2003 sertab


gurur gecesi ve sertab...

slovenia voting 2003


son oy.. slovenya... belçika birkaç puan önde, heyecan dorukta... spiker oyunu belçika'dan yana kullanıyor ama son ana kadar geride olan türkiye hakkıyla kazanıyor ve tarihindeki ilk birinciliği alıyor...

23 Temmuz 2006

ne arasan var

cuma akşamı peren'le son mikrop labımız için kastık... akşam 8 gibi başladığımız labımız sabah 4 gibi bitti... daha sonra acıkan bizler :)))) yürüyerek -o saatte ne cesaret- merkez-mss-doğu arasındaki o ıssız yoldan geçerek doğudaki köfteci esata gittik.. lakin; köfteci esat yoktu ve biz hala açtık, sabah da mozart açılmıycaktı -ne saçma!-. n'apalım, n'apalım derken yürüyerek shell'e kadar gittik, ordan bissürü bisküvi, topkek falan aldık ve taksiyle bcc'ye döndük.. biz geldiğimizde saat çoktan yediyi geçmişti.. ve yarım saatlik uykularla laba girdik... bir laba kasma seansı da bööle bitmişti, ama unutulmaz bi gece olmuştu:))))

alohaairlines disaster


tarih boyunaca ne kadar çok facia olmuş yaaww... yukardaki fotoğraf onlardan birine ait.. 1988'de, hawai ile honolulu arasında sefer yapan aloha havayollarına ait uçağın gövdesinin kokpitten kanada kadar olan bölümünde üst kısmı yırtılıp parçalanmış, bir uçuş görevlisi uçaktan dışarı uçmuş ve 65 yolcu yaralanmış. az daha neredeyse tamamen parçalanacak olan uçak mucizevi bir şekilde yere inmeyi başarmış. fotoğraf sanırım trajediyi anlatmaya yetiyoo...

19 Temmuz 2006

israil ortadoğu'yu kan gölüne çevirirken...

çocukların ellerine, ayaklarına ve ceplerine dikkat...

13 Temmuz 2006

şanslı çocuklar

Bir önceki yazıyı yazdıktan sonra anladım. Bizim ne kadar şanslı çocuklar olduğumuzu - en azından çizgi filmler açısından.. Haftasonları erkenden kalkardım, 6,5 - 7 gibi. Annemler daha yatıyo olurdu. Hemen salona geçer, televizyonu açardım, ama ses çok kısık olarak.. Annem defalarca uyardıktan sonra bunu bana öğretmişti: "Berkhan, erken kalkıyosun, televizyonun sesini çok açma; izin ver uyuyum.." Bu yüzden kapıları falan sessizce açar, parmak ucuyla yürür; sessizce çizgi filmlerimi izlerdim. Annem 9 gibi kalkardı. "Aferin, hiç ses çıkarmadın" der, beni öper; sonra da "Bugün kahvaltıda ne istiyosun" diye sorardı. Bizde haftasonları kahvaltıları saatlerce sürerdi, o yüzden çok önem verirdik. Bazen de babam o an canı ne istiyosa, bi gün önceden anneme söylerdi.. Zaten babamla zevklerimiz eşdeğer olduğu için benim için farketmezdi.. Kahvaltı masasına oturduğumuzda ya benim çizgi filmlerime devam ederdik, bu sefer ailecek; ya da güzel, benim de seveceğim bi türk filmi izlerdik... Şimdi ise haftaiçi tvlerde 8den itibaren kadın programları başlıyoo, haftasonu ise müzik programları.. Merak ediyorum şimdiki çocuklar ne ara çizgi film izleyebiliyoo, hayal güçleri nasıl gelişecek... Hadi, mali durumu iyi olanların çizgi film kanallarını izleme olanakları var, ya da cd leri falan; ama bu imkanı olmayanlar için çok yazık...

11 Temmuz 2006

ne güzeldiler yaaww

ve de süper baba -ki kendisi hayatım boyunca izlediğim en süper dizidir. ahhhh.... diziyi izledikten sonra okulda arkadaşlarla (dörtte, beşte falan) konuşur, tartışırdıkk hep diziyi, özellikle burcu'ylaa... özledim onu da yaaww, ilkokul diyince.... (çapa tıp'a selamlar burdaaan...)


10 Temmuz 2006

kışgüneşi

tarkan'ın en sevdiğim, hiç bıkmadığım ve bıkacağımı sanmadığım süper şarkısı... dün bu şarkının sözlerini yıldız tilbe'nin yazdığını öğrendim ve şaştım kaldım.. birden gözümdeki deeri dağları aştı.. ya bu şarkı nası güzel bi şarkıdır yaaww... her mükemmel şarkıda olduğu gibi bu şarkı da hem çok hüzünlü, ağlamaklı, ölmekliyken; hem de sevinçten coşmuşken dinlenebilir.. ikisinde de sizi bi başka çarpar.. ne zaman efkarlanıp, şööle bi playlist yapıım, dinlediimde beni benden alsın, intaara sürüklesin dediğimde en başta kışgüneşi'ni koyarım.. bıkmam, bıkamam.. her defasında tarkan'a ağzına sağlık koçum demekten kendimi alamam... iyi ki zamanında söylenmişş bu nefis şarkı... yanda kapağı olan aacayipsin albümünün en bomba şarkısıdır...

2 Temmuz 2006

ırak'ta günlük olağan(!) ölümler

ırak güne saldırılarla başladı...
ırak'ta facia, pazar yerine giren bomba yüklü kamyon...
ırak'ta düğün evine atılan bombalar...

ntvmsnbc'yi ne zaman açsam bu ve benzeri ırak haberleriyle karşılaşıyorum. Irak'ta her gün onlarca, bazen yüzlerce insan ölüyor ve bu olaya herkes; hem bizler hem de dünyanın geri kalanı o kadar duyarsız ki... Artık umursamıyoruz oradaki zavallı, geleceğinden ümitsiz insanları.. Terörizme karşı ortak savaş, bu mu olmalı?

fransa brezilya'yı elerken

böyle bi maçı kaçıramazdım. tv odasına indik, maçtan hemen önce; sadece maç günleri insan bulabilceğiniz bu atıl odada nispeten çok kişi vardı. bizim kattan gelenler olarak en arkaya geçtik. o an ordaki herkes fransayı tutuyodu. belki de brazilya dışında kimse brezilyayı desteklemiyordu. nedense favorinin kaybetmesi, umulanın değil ama olacağından emin olunan şeyin olmaması bizleri mutlu ediyor. en azından benim için böyle. ve sanırım bu yüzden hayatım boyunca hiçbir zaman isviçre gibi bi yerde yaşamayacağım, sürprizleri severim ve monotonluk bana göre değil. lisedeyken, okula yürüyerek gidip gelirdim ve hiçbir zaman üst üste aynı yolu kullanmazdım.....